Mentoring w organizacji jest terminem określającym jeden ze sposobów przekazywania wiedzy. Dzisiaj wzorami rozwijających się przedsiębiorstw są takie, które mają dostęp do najnowszych informacji i które umieją nimi zarządzać. Wiedza dla firm jest zarówno tarczą, jak i bronią – dzięki dostępowi do niej rozwiązuje się pojawiające się problemy i zostawia konkurencję daleko z tyłu. W tym kontekście mentoring jawi się jako jeden ze sposobów na zwiększenie prawdopodobieństwa powodzenia w rywalizacji z konkurencją.

Czym jest mentoring?

Mentoring posiada wiele definicji. Żeby je lepiej zrozumieć, warto posłużyć się przykładami z historii. Nazwa mentoring pochodzi oczywiście od słowa mentor. Pierwszy raz pojawia się ono w greckiej mitologii, kiedy grecki bohater Odyseusz przed wyprawą na Wojnę Trojańską pozostawia swoją rodzinę pod opieką zaufanego przyjaciela – Mentora. Podobnie dzisiaj mentoring jest przeprowadzany przez bardziej doświadczoną kadrę. Przyjmuje się, że osoba przeprowadzająca mentoring powinna znajdować się co najmniej dwa szczeble wyżej od osoby uczonej. Tym samym na najbardziej podstawowym poziomie mentoring oznacza opiekę nad innymi. Przenieśmy się teraz do średniowiecznych cechów rzemieślniczych, w których czeladnicy pilnie uczą się pod okiem mistrza-mentora. Tutaj również widzimy analogię – przekazywanie wiedzy (zwłaszcza praktycznej) jest kolejną, niezwykle ważną częścią składową mentoringu. Pomimo wyraźnej hierarchizacji w strukturze grupy, mentoring związany jest mimo wszystko również z ruchami społecznościowymi domagającymi się równości dla wszystkich – bez względu na płeć czy kolor skóry. Oznacza to, że mentoring, choć zachodzi między pracownikami na różnych szczeblach, posiada cechy partnerstwa i wykracza poza przyjętą hierarchię danej firmy. Ostateczną definicją mentoringu jest więc współpraca pomiędzy mentorem a uczniem (profesjonalnie nazywanym mentee) w celu przekazania pewnej wiedzy i rozwijania potencjału mniej doświadczonej osoby.

Mentoring – indywidualny i grupowy

Każdy ze sposobów przeprowadzania mentoringu posiada swoje własne zalety. Mentoring, który odbywa się relacji 1:1, pozwala lepiej skupić się na uczniu – jego umiejętnościach i szybkiej ich poprawie. Mentor uwzględnia potrzeby jednostki i skuteczniej motywuje swojego mentee do działania. Proces nauki przebiega w bardziej kontrolowany sposób. Z kolei mentoring grupowy oznacza uwzględnienie wielu punktów widzenia. Pozwala to uzyskać świeże spojrzenie na dany problem/proces i zapoznanie się z nimi z szerszej perspektywy. Mentoring grupowy jest doskonałą okazją na zwiększenie sympatii lub przywrócenie porozumienia między pracownikami. Uczestnicy doskonalący się w grupie mają również możliwość nawiązania nowych kontaktów biznesowych.