Trener pełni w swej pracy przeróżne funkcje. Raz jest inicjatorem zmiany lub partnerem do dyskusji, innym razem nauczycielem. Choć ‘pedagog’ jest dla niego określeniem nieco na wyrost, to każdy trener posiada pewne kompetencje pedagogiczne, dzięki którym z sukcesem naucza innych.

Nauczyciel-andragog

Andragog to osoba, która zajmuje się edukacją dorosłych na wielorakich płaszczyznach – od planowania procesu nauki po jego realizację. Trener musi więc przyswoić kompetencje andragoga. Powinien być świadomy swojej roli jako dorosłego, który pomaga w przekazywaniu wiedzy innym dorosłym lub motywuje ich do zdobywania nowych umiejętności. Dorosły wiek nauczyciela i ucznia sprawia, że ich relacja staje się partnerska – trener nie powinien kreować się na wszechwiedzącego, nie może też narzucać odbiorcom własnej wizji świata. Powinien za to być partnerem w rozmowie i pomocnikiem w szukaniu odpowiedzi.

Nauczyciel dorosłych i trener – podobne umiejętności

Adragog rozumie sytuację i potrzeby swoich uczniów, dzięki czemu naucza ich przydatnych umiejętności. Podobnie działa trener zarządzania, który określa potrzeby szkoleniowe. W obydwu zawodach niezbędna jest znajomość metod nauki dorosłych – nie tylko po to, by przekazać wiedzę, lecz również po to, by wykształcić wśród odbiorców pewne postawy i nauczyć ich praktycznych umiejętności. Dobry szkoleniowiec świetnie orientuje się w tematyce szkolenia i potrafi zaangażować uczestników do dyskusji. Trener zarządzania, tak jak nauczyciel dorosłych, wskazuje uczestnikom szkolenia sposoby na dalsze rozwijanie się w danej dziedzinie.

Jakie cechy charakteru łączą trenera i andragoga?

Zawód andragoga i zawód trenera zarządzania są do siebie najbardziej podobne w aspekcie wymaganych cech charakteru. Osoba, która chce uczyć dorosłych, musi być komunikatywna i cierpliwa. Nieumiejętnie prowadzony dialog lub okazywanie irytacji potrafią zepsuć nawet najlepiej opracowane szkolenie. Andragog, podobnie jak i trener, nie może podchodzić do swoich uczniów w sposób autorytarny, dlatego musi umieć szukać kompromisów. Do tego powinien być życzliwy i chętnie nieść pomoc innym. Równie ważna jest empatia, czyli umiejętność postawienia się w sytuacji innej osoby – chodzi tutaj o ucznia lub uczestnika szkolenia. Zarówno trener, jak i andragog, powinni mieć świadomość tego, że ich praca w istotny sposób wpływa na życie zawodowe innych ludzi.